Γιώργης Κοντοπόδης: «…μία ανάλυση της ψυχοσύνθεσης αυτού του ευφυούς καλλιτέχνη…»
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
H παράσταση του έργου του Άγγελου Ανδρεόπουλου «Κοιμώμενος Χαλεπάς…ο Σαλός Άγιος», σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Λιακόπουλου, με τον Γιώργη Κοντοπόδη – στον ρόλο του Γιαννούλη Χαλεπά –μετά τη συγκινητική πρεμιέρα της στο σπίτι – Μουσείο του σπουδαίου γλύπτη στην Τήνο θα ανέβει και στην Αθήνα, την Τετάρτη 5 Οκτωβρίου, στη σκηνή Secret Room του θεάτρου Αλκμήνη· εκεί θα παρουσιάζεται κάθε Τετάρτη, στις 6:45 μ.μ. και Πέμπτη στις 9:15 μ.μ. έως τις 12 Ιανουαρίου 2023 [Αλκμήνης 8, Κάτω Πετράλωνα].
Ο Γιώργης Κοντοπόδης -που στην Τήνο ερμήνευσε με πάθος και ευαισθησία, με φυσικό σκηνικό τα σκαλιά που περπάτησε και την αυλή που δημιούργησε ο κορυφαίος καλλιτέχνης, λίγο πριν το αθηναϊκό ανέβασμα, μάς μίλησε για την παράσταση.
«Είναι κάποια πράγματα, κάποιες καταστάσεις, κάποιες δουλειές που από την αρχή καταλαβαίνεις ότι θέλουν να εξελιχθούν θετικά… Νομίζω, πιστεύω πλέον, ελπίζω και εύχομαι, ότι ο “Κοιμώμενος Χαλεπάς” είναι μία από αυτές.
Όταν, πριν από μερικούς μήνες, πρωτομίλησα με τον Άγγελο (Ανδρεόπουλο), εκφράζοντάς του την επιθυμία μου να κάνω φέτος έναν μονόλογο, δεν φανταζόμουν ότι θα μου έχει έτοιμη ως απάντηση τη λέξη Χαλεπάς… Φανταζόμουν, βέβαια, πόσο πολύ θα ενθουσιαστώ όταν πάρω στα χέρια μου το κείμενο. Μετά από δύο χρόνια απραξίας, λόγω covid, μου φάνηκε σαν ένα τεράστιο δώρο αυτός ο μονόλογος και η γνωριμία μου με αυτόν τον άνθρωπο, τον οποίο όλοι “γνωρίζουμε” αλλά λίγοι “ξέρουμε”. Η ευκαιρία, λοιπόν, να αφηγηθώ τη ζωή του και να προσπαθήσω να διεισδύσω στην ψυχοσύνθεση αυτού, του τόσο ιδιαίτερου καλλιτέχνη, μου φάνηκε τεράστια πρόκληση. Όταν, λοιπόν, κάτι ξεκινάει ως πρόκληση και στην πορεία αναγνωρίζεις ότι οι οιωνοί είναι οι καλύτεροι, το μόνο που κάνεις είναι να βουτάς με χαρά, που ούτως ή άλλως είναι απαραίτητη στη δουλειά μας, και να προχωράς… Και από κει που ξαφνικά βρισκόμουν απλά να διαβάζω ένα κείμενο, χωρίς να γνωρίζω πού θα παιχτεί, πότε θα παιχτεί, με ποιές συνθήκες θα παιχτεί… έχοντας απλά ως συνοδοιπόρο το υπέροχο έργο του Άγγελου και τις πρώτες σκηνοθετικές απόψεις του Αλέξανδρου (Λιακόπουλου), βρίσκομαι ξαφνικά τώρα, αρχές Οκτωβρίου, λίγο πριν την πρεμιέρα μας στο θέατρο Αλκμήνη στις 5 Οκτωβρίου, να έχω ήδη πραγματοποιήσει την πρώτη παράσταση του έργου “Κοιμώμενος Χαλεπάς”… και μάλιστα στον προαύλιο χώρο του σπιτιού του Γιαννούλη Χαλεπά στον Πύργο της Τήνου, που πλέον είναι μουσείο Γιαννούλης Χαλεπάς. Η παράσταση πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του πολιτιστικού συλλόγου Πάνορμος. Ήταν, απλά, ευλογία.
Όταν αρχές Σεπτέμβρη απλά πήρα τηλέφωνο στο Mουσείο Γιαννούλης Χαλεπάς, θεωρούσα ότι θα είναι ένα τηλεφώνημα το οποίο δεν θα έχει ανταπόκριση και απλά το έκανα ώστε να τηρήσω το ρητό της ζωής μου, το οποίο λέει “άσε τους άλλους να απαντήσουν και μην απαντάς εσύ για εκείνους”. Το γεγονός ότι στις 15 Σεπτεμβρίου, ημέρα Κοιμήσεως του Γιαννούλη Χαλέπα, στις 6.30 μ.μ., άρχισα να κατεβαίνω τα σκαλιά της αυλής του, τα σκαλιά που ο ίδιος κατέβηκε αμέτρητες φορές, τα σκαλιά στα οποία ο ίδιος σκέφτηκε, πόνεσε, έκλαψε, χάρηκε, σμίλεψε μάρμαρα, ήταν κάτι που κατανόησα μόνο την ώρα που πάτησα το πρώτο σκαλί, φορώντας το κοστούμι μου. Το μεγαλείο εκείνης της ημέρας είναι πραγματικά κάτι που θα μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη μου… Η γεμάτη από κόσμο αυλή, η αναφορά στα μάρμαρα και τα έργα του Γιαννούλη Χαλέπα δίπλα στην “αναπαυμένη” -ένα από τα τελευταία έργα του-, η ενέργεια που ένιωθα να πλανάται στην ατμόσφαιρα κοιτώντας τα παράθυρα και σκεφτόμενος ότι από αυτά τα παράθυρα έχει ονειρευτεί, έχει “δει” τον κόσμο, είναι πραγματικά μία μοναδική εμπειρία που αλήθεια δεν ξέρω αν περιγράφεται με λέξεις… παρά μόνο δείχνεται με συναισθήματα και πράξεις!
Και ξαφνικά, όλα αυτά τα συναισθήματα που ένιωσα στη διάρκεια των 80 λεπτών της παράστασης της Τήνου, μου δημιούργησαν μια νέα ανάγκη να τα κρατήσω βαθιά μέσα μου και να τα μεταφέρω στη σκηνή του θεάτρου Αλκμήνη, καθώς είμαι πλέον πεπεισμένος ότι το έργο “κοιμώμενος Χαλεπάς… ο σαλός Άγιος” δεν είναι απλά μία βιογραφική παράσταση αλλά, όπως λέει και ο συγγραφέας, μία ανάλυση της ψυχοσύνθεσης αυτού του ευφυούς καλλιτέχνη… Και όταν αναφερόμαστε σε ψυχοσύνθεση, αυτό το οποίο πρέπει να προσφέρουμε στο κοινό είναι συναισθήματα. Συναισθήματα που γεννιούνται, απλά, ενώ αφηγούμαστε την ιστορία ενός ανθρώπου… συναισθήματα που ένιωσα και που -από ό,τι μου είπαν- κατάφεραν να νιώσουν και οι θεατές στην Τήνο, βάζοντάς μου έναν extra στόχο για τις παραστάσεις: τη μεταφορά αυτών των συναισθημάτων σε όλους τους θεατές που θα θελήσουν να δουν τον κοιμώμενο Χαλεπά.
Αυτό είναι λοιπόν το νέο μεγάλο στοίχημα της παράστασης που ξεκινάει στις 5 Οκτωβρίου. Όχι η αφήγηση της ζωής… όχι κατανόηση των λεπτομερειών… τα γιατί και τα πώς… αλλά η μεταφορά συναισθημάτων που μας κάνει να θυμόμαστε ότι, πάνω από όλα, είμαστε ζωντανοί άνθρωποι που ζουν για τη στιγμή, για να νιώθουν, όπως τόσο έντονα ένιωσε αυτός ο άνθρωπος… Κι έτσι απλά… καλή μας αρχή!»
Ταυτότητα παράστασης
Κείμενο: Άγγελος Ανδρεόπουλος
Σκηνοθεσία – φωτισμοί: Αλέξανδρος Λιακόπουλος
Μουσική: Άγγελος Ανδρεόπουλος
Φωτογραφίες – εικαστική επιμέλεια: Μιχάλης Παπαδόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Γωγώ Φάκου
Επικοινωνία: Νατάσα Παππά
Στον ρόλο του Χαλεπά ο Γιώργης Κοντοπόδης
Πληροφορίες παράστασης
Χώρος:
Θέατρο Αλκμήνη (Αλκμήνης 8, 11854, Κάτω Πετράλωνα)
Σκηνή Secret Room
Έχετε ερωτήσεις;
Επικοινωνήστε μαζί μας
