«Η Νύχτα της Ιγκουάνα» του αμερικανού συγγραφέα Tennessee Williams στο Βασιλικό Θέατρο | Κριτική παράστασης Αγγέλα Μάντζιου
Έργο αδύναμης σύλληψης ως προς την πλοκή, την σκιαγράφηση χαρακτήρων, την ανάπτυξη ιδεών και νοημάτων. Έργο ασταθές, διότι οι μικρές ιστορίες δεν κατάφεραν να ισορροπήσουν σε κοινές συνισταμένες και ταυτόχρονα στατικό, καθότι χωρίς βάθος, εξέλιξη και ανατροπές, παρά τους ευδιάκριτους συμβολισμούς.
Χωρίς κέντρο βάρους και δραματική ένταση, το έργο αναπτύχθηκε ως φλύαρο τέχνασμα στην επινοημένη συνάντηση ανθρώπων σε έναν χώρο συνυποδηλωτικό του ταξιδιού, της φυγής, της αναζήτησης ή της παραίτησης. Ένα ετερόκλητο πλήθος ανθρώπων συναντιέται σε ένα απόμερο ξενοδοχείο μιας απομονωμένης περιοχής του Μεξικού. Καταγράφεται η ανάγκη της επικοινωνίας στην θεατρική συνθήκη: επιστροφής ή καταφυγής σε αναζήτηση νοήματος και νέας αρχής.
Στην παράσταση που παρακολουθήσαμε, καταβλήθηκαν φιλότιμες προσπάθειες -σκηνοθετικά και ερμηνευτικά- να αποδοθεί η αντίθεση των διαφορετικών ανησυχιών και η ηδυπάθεια μιας νωχελικής ατμόσφαιρας και να αναδειχθούν οι εσωτερικές εντάσεις και επιθυμίες των χαρακτήρων. Σκηνοθετικά δόθηκε η εντύπωση της κίνησης, από και προς το σημείο συνάντησης, χαράζοντας με απότομες κοψιές τα όρια μιας αναμονής ή μιας απαίτησης επιστροφής, παραμονής ή αναχώρησης, σε έναν χώρο μεταβατικό που μετασχηματίζεται.
Το ανάλαφρο και λιτό στην περιεκτικότητά του σκηνικό, οικονόμησε τις μικρές μεταβολές στην ροή του έργου, ρυθμίζοντας τα χρονικά πλαίσια και «ωράρια» της δράσης. Τυποποίησε εικονικά εύστοχα τις προοπτικές διαγραμμίσεις, εκθέτοντας στο προσκήνιο τον εξωτερικό κοινόχρηστο χώρο της απροσδόκητης συνάντησης ενός συνόλου ανθρώπων (υποδοχή-τραπεζαρία), σκιάζοντας τον ιδιωτικό χώρο των ατομικών συνειρμών (δωμάτια), ανοίγοντας τον ορίζοντα της αποδέσμευσης -ή της επιτήρησης εαυτών και αλλήλων- στην οπτική ενατένισης του ωκεανού από μια βεράντα.
Οι ηθοποιοί της παράστασης, πρωταγωνιστές και βοηθητικοί-συμπληρωματικοί ρόλοι, χρωμάτισαν τους χαρακτήρες που υποδύθηκαν με χαρακτηριστικές πόζες αντίστοιχες της υποκριτικής δυνατότητας. Κλήθηκαν να υποστηρίξουν ένα κείμενο που δεν κατάφερε να στηρίξει την μυθοπλασία του ως ιδέα έμπνευσης και χαρακτηρολογική δομική κατασκευή θεατρικού λόγου.
Ξεχώρισαν κάποιες αισθηματικές αποδόσεις που ανέβασαν την θερμοκρασία της θεατρικής πάλης, χαρίζοντας εκφραστικές ποιότητες καλλιεργημένης εμβάθυνσης, συντονισμένες στις ηχομιμητικές εκφράσεις της παιχνιδιάρικης και έμπειρης ευπλαστότητας (δίδυμο Ζωγράφου-Ποιητή). Υπήρξαν και χειρονομίες μανιερίστικης και λίγο άγαρμπης πρόταξης, σκιαγραφία σκληρότητας ως διαδικασία επιβίωσης-προσαρμογής κατά τον τύπο της φυσικής επιλογής, συνδεδεμένες με οργισμένες αντιδράσεις συναισθηματικής διεκδίκησης ή απεμπλοκής σε μια ταύτιση αισθηματολογίας(δίδυμο Χήρας- Ιερέα). Υπήρξαν και συμπληρωματικές εκδοχές-όψεις της ανθρώπινης χαρακτηρολογίας, ηλικιακός συνδυασμός ελαφράδας και ιδιοτροπίας(δίδυμο Σάρλοτ -Τζούντι), πολλαπλασιάζοντας τα σχήματα της αντιπαράθεσης και της σύγκρουσης των επιθυμιών, χρωματίζοντας με κάποιο χιούμορ τις οδυνηρές διαπιστώσεις για το πέρασμα της νιότης, την μοναξιά, τις αιχμάλωτες κραυγές και τις ψευδαισθήσεις για την διεκδίκηση της ζωής και της ευτυχίας.
Έτσι κύλησε η αναπαράσταση του αδέξιου έργου «Η νύχτα της ιγκουάνα», στολισμένη με γνώριμους νοσταλγικούς και ζωηρούς ήχους, ηχοτοπίο χρονικής και τοπικής αναφοράς, σημείο συνοδείας των διαλόγων κάποιων παράξενων ανθρώπων, που συναντήθηκαν για μια στιγμή -στην φαντασία του συγγραφέα- σε μια πράσινη ακτή ως αιχμάλωτα όντα, για να τραβήξουν πάλι από την αρχή τον μοναχικό δρόμο τους.
Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης, Σκηνοθεσία: Ελένη Γκασούκα, Σκηνικά – Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης, Μουσική – Ηχητικός σχεδιασμός: Θοδωρής Οικονόμου, Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη, Α΄ Βοηθός σκηνοθέτη: Άγγελος Κάλφας, Β΄ Βοηθός σκηνοθέτη: Χρίστος Νταρακτσής, Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Δανάη Πανά, Οργάνωση παραγωγής: Marleen Verschuuren
Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Κλειώ Δανάη Οθωναίου (Μαξίν Φολκ), Γιώργος Κολοβός (Αιδεσιμότατος Λάρι Σάνον), Άννη Τσολακίδου (Χάνα Τζελκς), Κώστας Σαντάς (Τζόναθαν Κόφιν), Γιολάντα Μπαλαούρα (Τζούντι Φέλοους), Ιώβη Φραγκάτου (Σάρλοτ Γκούντολ), Χρίστος Νταρακτσής (Τζέικ Λάτα, Ταξιδιώτισσα), Μανώλης Φουντούλης (Χανκ, Ταξιδιώτισσα), Λευτέρης Δημηρόπουλος (Πέδρο), Νίκος Τσολερίδης (Πάντσο)
«Η Νύχτα της Ιγκουάνα» του αμερικανού συγγραφέα Tennessee Williams στο Βασιλικό Θέατρο | Κριτική παράστασης Αγγέλα Μάντζιου
Διαβάστε επίσης:
Έχετε ερωτήσεις;
Επικοινωνήστε μαζί μας
