Διακεκριμένος έλληνας φιλόσοφος, καθηγητής της φιλοσοφίας του δικαίου και πολιτικός. Στο έργο του συνδυάζει τη γόνιμη αρχαιογνωσία με την κριτική αφομοίωση της νεώτερης φιλοσοφικής σκέψης και πραγματεύεται με συστηματικό τρόπο προβλήματα του δικαίου και της πολιτικής.
Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος (1913 – 2016)
Διακεκριμένος έλληνας φιλόσοφος, καθηγητής της φιλοσοφίας του δικαίου και πολιτικός. Στο έργο του συνδυάζει τη γόνιμη αρχαιογνωσία με την κριτική αφομοίωση της νεώτερης φιλοσοφικής σκέψης και πραγματεύεται με συστηματικό τρόπο προβλήματα του δικαίου και της πολιτικής..
Ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος γεννήθηκε στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας στις 8 Φεβρουαρίου 1913. Mε τη Μικρασιατική Καταστροφή, αυτός και η οικογένειά του εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα. Αποφοίτησε με άριστα από το Α’ Γυμνάσιο Αθηνών και εργαζόμενος σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας το 1939 με τη διατριβή «Το δικαίωμα ως διανόημα του νομοθέτου» και υφηγητής της φιλοσοφίας του δικαίου το 1943 με τη διατριβή «Η κυρωτική λειτουργία του δικαίου».
Δίδαξε φιλοσοφία του δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 1945 έως το 1947, οπότε εκτοπίστηκε στη Μακρόνησο, λόγω της Εαμικής του δράσης στην Κατοχή και της ανάληψης της προεδρίας του «Ελληνοσοβιετικού Συνδέσμου Νέων» το 1945. Δίδαξε, επίσης, φιλοσοφία στη σχολή ελευθέρων σπουδών «Αθήναιον» (1955-1966), στο Πανεπιστήμιο του Νανσί στη Γαλλία (1970-1975) και την Πάντειο (1975-1980). Το 1984 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1993 διατέλεσε πρόεδρός της. Υπήρξε εταίρος της Ρουμανικής Ακαδημίας και της Ακαδημίας της Μασσαλίας.
Συνέγραψε 32 βιβλία με θέματα φιλοσοφίας, φιλολογίας, ιστορίας και πολιτικής. Κορυφαίο από τα έργα του θεωρείται το δίτομο «Φιλοσοφία του Δικαίου» (1953-1954), όπου καταδεικνύει την ανάγκη να υπερνικηθεί ο κλειστός ορίζοντας της νομικής επιστήμης με την προσφυγή στη «φιλοσοφία της πράξεως» (πραξιολογία), ώστε το δίκαιο να θεμελιωθεί στην ηθική που συνέχει τη «γνήσια πολιτική κοινωνία». Εξαίρετα είναι και τα έργα του για τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, καθώς και όσα πραγματεύονται σύγχρονα μείζονα προβλήματα, σχετικά με τους κινδύνους για την επιβίωση του ελληνικού έθνους ή και της ανθρωπότητας, όπως τα «Ελληνικά» (1998), «Επίμαχοι θεσμοί και άλλα θέματα (1987).
Διετέλεσε δύο φορές υπουργός Παιδείας: την πρώτη στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Ιωάννη Γρίβα (12 Οκτωβρίου – 23 Νοεμβρίου 1989) και τη δεύτερη στην οικουμενική κυβέρνηση του Ξενοφώντος Ζολώτα (23 Νοεμβρίου 1989 – 11 Απριλίου 1990). Μετά τις εκλογές της 8ης Απριλίου 1990 προτάθηκε από τον ενιαίο Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου (όπου μετείχε και το ΚΚΕ) για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Κατά την πρώτη ψηφοφορία της δεύτερης φάσης στη Βουλή (30 Απριλίου) και την επακολουθήσασα δεύτερη ψηφοφορία (5 Μαΐου) έλαβε από 21 ψήφους, ερχόμενος πίσω από τους Κωνσταντίνο Καραμανλή (πρόταση της Νέας Δημοκρατίας), που τελικά εξελέγη και τον Ιωάννη Αλευρά (πρόταση του ΠΑΣΟΚ). Στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 τάχθηκε υπέρ του «Ναι», υπογράφοντας τη «διακήρυξη των 85».
Ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος πέθανε στην Αθήνα στις 7 Φεβρουαρίου 2016, μία ημέρα, πριν από τη συμπλήρωση των 103ων γενεθλίων του. Κατά τη διάρκεια της ζωής του τιμήθηκε με τις ανώτερες διακρίσεις της Ελλάδας, της Γαλλίας και της Ιταλίας.
Έχετε ερωτήσεις;
Επικοινωνήστε μαζί μας
